In de nacht van donderdag op vrijdag 13 augustus was het zover. Het werd op elke nieuwszender verteld, het is de ideale nacht om vallende sterren te zien want de aarde kruist de baan van de komeet Swift-Tuttle en botst dan op de kleine brokstukjes die deze komeet heeft losgelaten. Denk hierbij aan stukjes met de grootte van een zandkorrel. Dit is op zich niet heel bijzonder want het gebeurt ieder jaar en ook nog eens meerdere keren per jaar. In januari zijn bijvoorbeeld de Boötiden actief. In april zijn er de Lyriden, in oktober de Draconiden en Orioniden, in november de Leoniden en in december de Geminiden. Echter de Perseïden zijn het meest zichtbaar omdat hier de meeste brokstukjes zijn.
Nu was het dit jaar extra bijzonder omdat er geen maan te zien was hierdoor was er minder licht. Hoe minder licht hoe beter je de Perseïden kunt zien. Deze combinatie komt maar 1x in de 10 jaar voor daarnaast zag ik in mijn clear outside app dat er 0% bewolking zou zijn. Uiteraard een hele goede reden om de wekker te zetten en dit prachtige schouwspel in de lucht mee te maken en als fotograaf zijnde wilde ik dit natuurlijk vastleggen. Natuurlijk is een foto met wat sterren en streepjes in de lucht niet heel bijzonder dus ik had een idee om 2 natuurlijke verschijnselen samen te brengen in een foto namelijk de Perseïden en Zeevonk. Zeevonk is een lichtgevende alg die in ons zeewater aanwezig is maar pas zichtbaar word als de concentratie van de alg hoog genoeg is en het in beweging gebracht word. Dit groeit het beste in warm stilstaand water zo kan je dit het beste zien na een warme dag zonder al te veel wind waar het water normaal ook het minst in beweging is. Ook komt het niet overal in ons land voor en zijn er een aantal hotspots waar het vaker voorkomt dan op andere plekken. Petten aan zee is zo'n hotspot dus dit zou de locatie worden waar ik die nacht naar toe zou gaan, spullen ingepakt en 01:55 uur zat ik in de auto richting Petten.
Wat neem je dan mee als je zo'n nachtelijk avontuur aangaat? Uiteraard je camera, lichtsterke objectieven ,extra batterijen, extra geheugenkaartjes en als je een extra camerabody hebt dan neem je die natuurlijk ook mee voor het geval de eerste camera het niet meer doet, daarnaast neem je een stevig statief mee, een zaklamp, warme kleding en dit mag nooit ontbreken een thermosfles met hete koffie. Uiteraard had ik al uitgezocht waar ik zou gaan parkeren en ben ik al een keer op deze plek overdag geweest dus hier zou ik niet voor verassingen komen te staan.
Ik had nooit eerder Zeevonk ik het echt gezien en ook nog nooit eerder foto's gemaakt van de sterren dus ik had de lat erg hoog gelegd voor mezelf maar had inmiddels veel gelezen over hoe het zou moeten, welke instellingen je gebruikt en waar je focust.
Aangekomen in Petten pakte ik mijn spullen en liep in het donker over de duinen richting het Palendorp, dit is een monument van 160 palen van 6 tot 12 meter hoog deze palen staan in de vorm van tien huizen en een kerk en is een herinnering aan het oude Petten, wat lang geleden werd overspoeld door de zee. Eenmaal aangekomen liet ik mijn ogen even wennen aan het donker en viel mijn mond even open je zag continu vallende sterren.. ik ging er even bij zitten en zat echt even te genieten.. wow... ik zette mijn statief neer en richtte mijn camera richting het noordoosten omdat hier het meeste te zien zou zijn, ik heb hier wat foto's gemaakt maar dit waren vrij saaie foto's en uiteindelijk heb ik hier wel een mooie startrail foto van gemaakt waar je de Perseïden kan herkennen aan de richting die ze opgaan.
Toen draaide ik mijn camera om en zocht een compositie waarbij de palen ook mooi in beeld kwamen en maakte een aantal foto's, ik had nog geen blauwe gloed gezien dus was een heel klein beetje teleurgesteld.. maar toen ik de eerste foto bekeek.. zag ik iets verderop in zee... jaaaa Zeevonk ik stond daar even te glimlachen van geluk.
Toen legde ik de lat nog iets hoger... want hoe gaaf zou het zijn om naast de Perseïden , de Zeevonk en de palen ook nog de Melkweg erop te krijgen nog geen idee hebbende of de foto's überhaupt gelukt waren, want het is heel erg lastig je camera te bedienen in het donker.
ik zag wel iets wat op de Melkweg leek en controleerde dit nog even met de Photopills app waarmee je exact de Melkweg goed kan vinden, en ja precies achter de paaltjes, boven de zeevonk en tussen de Perseïden was hij dan.
Na een flink aantal foto's gemaakt te hebben en de zon zag opkomen reed ik terug naar huis, ik wilde meteen achter de computer kruipen maar ben eerst maar eens verder gaan slapen om deze mooie herinneringen te verwerken.... wat een fantastische nacht, zou het mij echt gelukt zijn?
De volgende dag snel alle foto's veilig stellen en flink aan de slag. HDR stacks om meerdere vallende sterren in een plaatje te krijgen, met de belichting spelen, rechttrekken croppen wat plaatselijke aanpassingen, kleurtemperatuur aangepast en wat vlekjes wegpoetsen. kreeg ik het volgende resultaat op mijn scherm te zien en kan wel zeggen dat de missie geslaagd is
